I'm comming home........
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline
05 Augustus 2011 | Maleisië, Kuala Lumpur
Lieve vrienden en familie,
Als je op vakantie gaat en je staat er voor, lijkt de tijd dat je weg gaat wel een eeuwigheid. Maar als je dan zo'n drie weken in paradijselijk gebied zit, met mooi weer, lekker eten en vriendelijke mensen, en in het bijzijn van een supergezellige, gekke en ietwat onhandige reisgenoot, vliegt de tijd om. Daar zitten we nu dus weer, op de luchthaven van Kuala Lumpur voor een tussenstop van zo'n vijf uur...met een flinke beker Starbucks koffie, wachten tot we weer naar huis gaan.
Eerst nog even mijn verslag van de afgelopen week. We zijn dus na Ubud voor drie nachten naar Gili Trawangan gegaan: een absolute aanrader voor iedereen die houdt van een mooi strand, mooie onderwaterwereld met veel schildpadden, en die niet vies is van een feestje. Want je kunt er een aardig feestje vieren. Eigenlijk is het een tropische versie van Valkenburg, een straat vol met restaurants en bars,en dat aan het strand, gezellig!
Het hotel was ook een absolute aanrader! Gerund door een Iltaliaanse, op Don Juan lijkende, inclusief klein zwart zwembroekje,het levert hilarische geprekstof op....man. Superluxe! Minder luxe zijn de vervoersmiddelen daar, paard-en-wagen, fietsen of lopen. Er is geen gemotoriseerd vervoer op het eiland. Lekker rustig, maar even gevaarlijk: paard en wagen hoor je over het algemeen niet zo goed aankomen als je op een rammelfiets over onverhard terrein fietst... En nee, zij hebben geen koplamp!
Dat was dus de afgelopen week. We zijn per speedboot terug gevaren naar Bali, waar we de laatste nacht doorgebracht hebben in Sanur. Vanmorgen konden we nog tot twaalf uur de laatste zonnenstralen oppikken en ik heb er een aantal in m'n koffer gedaan om mee te nemen naar NL.
Terugblikkend hebben we dus een superleuke tijd gehad. Leuk dat jullie ons gevolgd hebben via deze WBJ.
Angelique schrijft in haar blog dat ik haar lompigheid heb overgenomen en ik geef toe dat ik de afgelopen weken niet op mijn handigst geweest ben. Ik zie het anders, ik denk dat ik er mee besmet ben geraakt. Hopelijk trekt het wel weer bij als ik weer in Woerden ben. Dan hoop ik geen waterflessen meer op mijn kleine teen te krijgen en mijn zonnebril weer te vinden, misschien zit die wel onder in mijn koffer.
Kijk ernaar uit om jullie allemaal weer te zien! Selamat jalan!!!! Xx
Als je op vakantie gaat en je staat er voor, lijkt de tijd dat je weg gaat wel een eeuwigheid. Maar als je dan zo'n drie weken in paradijselijk gebied zit, met mooi weer, lekker eten en vriendelijke mensen, en in het bijzijn van een supergezellige, gekke en ietwat onhandige reisgenoot, vliegt de tijd om. Daar zitten we nu dus weer, op de luchthaven van Kuala Lumpur voor een tussenstop van zo'n vijf uur...met een flinke beker Starbucks koffie, wachten tot we weer naar huis gaan.
Eerst nog even mijn verslag van de afgelopen week. We zijn dus na Ubud voor drie nachten naar Gili Trawangan gegaan: een absolute aanrader voor iedereen die houdt van een mooi strand, mooie onderwaterwereld met veel schildpadden, en die niet vies is van een feestje. Want je kunt er een aardig feestje vieren. Eigenlijk is het een tropische versie van Valkenburg, een straat vol met restaurants en bars,en dat aan het strand, gezellig!
Het hotel was ook een absolute aanrader! Gerund door een Iltaliaanse, op Don Juan lijkende, inclusief klein zwart zwembroekje,het levert hilarische geprekstof op....man. Superluxe! Minder luxe zijn de vervoersmiddelen daar, paard-en-wagen, fietsen of lopen. Er is geen gemotoriseerd vervoer op het eiland. Lekker rustig, maar even gevaarlijk: paard en wagen hoor je over het algemeen niet zo goed aankomen als je op een rammelfiets over onverhard terrein fietst... En nee, zij hebben geen koplamp!
Dat was dus de afgelopen week. We zijn per speedboot terug gevaren naar Bali, waar we de laatste nacht doorgebracht hebben in Sanur. Vanmorgen konden we nog tot twaalf uur de laatste zonnenstralen oppikken en ik heb er een aantal in m'n koffer gedaan om mee te nemen naar NL.
Terugblikkend hebben we dus een superleuke tijd gehad. Leuk dat jullie ons gevolgd hebben via deze WBJ.
Angelique schrijft in haar blog dat ik haar lompigheid heb overgenomen en ik geef toe dat ik de afgelopen weken niet op mijn handigst geweest ben. Ik zie het anders, ik denk dat ik er mee besmet ben geraakt. Hopelijk trekt het wel weer bij als ik weer in Woerden ben. Dan hoop ik geen waterflessen meer op mijn kleine teen te krijgen en mijn zonnebril weer te vinden, misschien zit die wel onder in mijn koffer.
Kijk ernaar uit om jullie allemaal weer te zien! Selamat jalan!!!! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
